чөйлегү
Смотреть что такое "чөйлегү" в других словарях:
чөйлегү — Аву; янтаю, кыйшаю … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
жағалық — 1 (Гур., Маңғ.) жаға 2 (Түрікм.: Таш, Көнеүр.) әйелдер көйлегінің жағасына бастыра тігетін өрнекті, гүлді кесте. Мұнда жас әйелдердің бәрі де көйлегіне ж а ғ а л ы қ салып тігеді (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жауырынша — 1. (Түрікм.: Красн., Ашх., Таш.) жаңа түскен келіншектердің қайнысына тігіп беретін алғашқы кестелі көйлегі. Жеңге болып ж а у ы р ы н ш а да тігіп бермеді (Түрікм., Таш.). 2. (Қарақ.) еркектер көйлегінің бір түрі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желбір — зат. Сәндік үшін әйелдердің көйлегінің етегіне, кеуде тұсына, иығына тігілген бүрме … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сарафан — зат. Әйелдердің киетін жеңі жоқ көйлегі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ақтас — 1 (Орал: Жән., Казт.) кішкене ақ түйме. Мәрия, дүкеннен а қ т а с ала келі (Орал, Жән.). Көйлегіңнің а қ т а с ы үзілген екен ғой (Орал, Казт.) 2 (Шығ.Қаз., Зайс.; Монғ.) кенді тас. Біз мұндайды а қ т а с дейміз (Шығ.Қаз., Зайс.). Со кезде… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бопике — Қ орда., Қарм.) көйлекке тағатын шыны көз, танакөз (түйме). Шырағым ау, көйлегіңнің тамағындағы б о п и к е с і түсіп қалыпты ғой! Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әлім көйлек — (Түрікм., Таш.) жағасы үлкен, дөңгелектеніп тігілген, киген адамның иығын жауып, жауырынына дейін жететін көйлек. Әлімдер ақ бөзден тіккен ә л і м к ө йл е к т і киіп ап атқа қонғанда, оларға үстіндегі көйлегі керемет жарасатын (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жабысқақ — (Қост.: Фед., Семиоз.) жеңіл киімдердің түймелері. Көйлегімнің ж а б ы сқ а ғ ы үзіліп қалыпты (Қост., Семиоз.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жар — 1 (Орал: Казт., Қара., Орда, Жән., Чап.; Ақт.: Қараб., Шалқ., Ойыл, Байғ.; Гур.: Есб., Маңғ., Мақат; Қ орда, Арал; Рес., Орын.; Қарақ.) үйдің қабырғасы. Ж а р д а ілулі тұрған кімнің пальтосы? (Орал, Казт.). Ж а р газетіне оның суретін салып… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жегде — (Гур., Маңғ.; Рес., Орын.; Қарақ.) ерлердің алды ашық көйлегі, жейде. Атадан қалған ақсауыт, шығыршығы шірісе, ж е г д ед е й болмас панасы (Гур., Маңғ.). Бұрын ақсақалдар ж е г д е деп атайтын (Рес., Орын.). Ж е г д е м тозып кетіпті (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
